Veel van ons gedrag komt voort uit het gedrag dat we nodig hadden als kind. Een kind leert in de eerste maanden van zijn leven al hoe het van zijn ouders gedaan kan krijgen wat het nodig heeft. Krijgt een kindje niet wat het nodig heeft, dan gooit het alles in de strijd om toch in zijn behoeften voorzien te worden.

Het valt me moeilijk om te bedenken wat ik wil schrijven in deze tijd, in deze wereld. Hoe rechtvaardig ik het om te schrijven over je beter voelen, je gelukkiger voelen, terwijl er zoveel gebeurt in de wereld waar ik geen woorden voor heb. Zoveel verdriet, oorlog, onrecht, elke dag worden we er mee geconfronteerd en ik voel me verslagen!Ik probeer overeind te blijven, sterk te zijn, maar het valt me zwaar. Steeds als ik het gevoel heb dat ik stevig sta, hoor, zie of lees ik weer iets en breekt mijn hart opnieuw. Dat kan thuis zijn maar het kan overal gebeuren, in de supermarkt, op het schoolplein, waar dan ook, nieuws is overal.

‘Emoties zijn subjectieve gevoelens en gaan samen met lichamelijke reacties, gezichtsuitdrukkingen en gedrag.’ Zo worden emoties omschreven op Wikipedia. De lichamelijke reacties, dat is waar ik het over wil hebben in deze blog.

Heb jij je wel eens uit het veld geslagen gevoeld? Het gebeurde mij eens toen mijn baas in een volle vergaderzaal met collega’s tegen mij zei: ‘We zitten hier niet op de kleuterschool.’ Ik moet eerlijk zeggen dat ik niet eens meer weet wat ik gezegd heb om bij haar deze reactie uit te lokken. Het feit dat ze het tegen mij zei en dat veel van mijn collega’s er getuige van waren, maakte dat ik volledig uit het veld geslagen was.

Als kind, als tiener en zelfs als jongvolwassene dacht ik niet dat mijn behoeften ertoe deden. Volgens mij was ik me niet eens bewust dat ik behoeften had. Hier heb ik het niet over eerste levensbehoeften, ik at en ik ademde net als iedereen. Waar ik het wel over heb zijn de 'positieve' behoeften die het leven aangenamer en eenvoudiger maken.